Βρεθήκαμε στο κέντρο απεξάρτησης Sotiros και μιλήσαμε με τον κ.Βασίλη Δαμόπουλο και τον απογευματινό υποστηριχτή κ.Γιάννη όπου και μας είπαν πολλά πράγματα για το κέντρο αυτό και την λειτουργία του αλλά και για τον εθισμό...
Τι είναι το κέντρο απεξάρτησης Sotiros;
Δημιουργήσαμε αυτό το χώρο, μια "ταπεινή βίλα " που βλέπει θάλασσα. Θέλαμε το σπίτι να είναι λίγο απομακρυσμένο από εξωτερικούς παράγοντες, ούτως ώστε να μπορεί να ευδοκιμήσει η πνευματική ανάπτυξη του κάθε ατόμου σε συνδυασμό με τη ψυχοθεραπεία που κάνει , είτε μέσω group, είτε ατομικά. Ο άνθρωπος που είναι εδώ χρειάζεται να είναι συγκεντρωμένος και αφοσιωμένος σε αυτό που κάνει.
Είναι κάποιος σύλλογος ή κλινική;
Σε καμία περίπτωση. Το πρώτο μας μέλημα είναι να μην νιώθει ο θεραπευόμενος ότι είναι εσώκλειστος σε κάποιο ψυχιατρείο ή κάποια φυλακή. Οι πόρτες μας είναι πάντα ξεκλείδωτες, έχουμε τις εξόδους μας όλη η ομάδα, πηγαίνουμε για μπάνιο, για καφέ, κάνουμε ό,τι κάνουν όλοι οι υπόλοιποι άνθρωποι, απλά εμείς εστιάζουμε λίγο περισσότερο στον εαυτό μας.
Τι πιστεύεται ότι κάνει τους ανθρώπους να εθιστούν σε κάτι;
Επειδή έχουν γίνει πάρα πολλές έρευνες με τα χρόνια σε αυτό που έχουν καταλήξει οι επιστήμονες, είναι ότι κάποιοι άνθρωποι γεννιούνται με τον ιό του εθισμού και κάποιοι άλλοι όχι και επειδή δεν μπορέσαν να δώσουν κάποιο όνομα το ονομάσαν παράγοντα Χ. Δηλαδή, βλέπουμε κάποιους ότι παρόλο που τους κάνει κακό κάποια συμπεριφορά, αυτοί συνεχίζουν να την κάνουν καταναγκαστικά, θέλοντας και μη όμως συνεχίζουν να την κάνουν. Αυτό, τους ξεχωρίζει από τον άνθρωπο που δεν είναι εθισμένος.
Πως ξεκίνησε το κέντρο απεξάρτησης Sotiros;
Πριν κάποια χρόνια είχα ένα τροχαίο ατύχημα, έχασα το πόδι μου, από τότε φοράω πρόσθετο μέλος και είχα παραιτηθεί από την ζωή. Δηλαδή ήμουν κατάκοιτος στο νοσοκομείο. Στην αρχή, και μετά στο σπίτι, πέρασε περίπου 1 χρόνος για να ξεκινήσω να κάνω κάποια βήματα με το πρόσθετο μέλος . Ένιωθα καταρρακωμένος και στην αρχή ο μόνος μου στόχος ήταν να καταφέρω να κάνω κάποια βήματα και να φτάσω μέχρι το μπαλκόνι και να μη πέσω.
Με την πάροδο του χρόνου ήταν πολλές οι στιγμές που ένιωθα ότι όποιος είναι γύρο μου, αυτομάτως τον έκανα να νιώθει ευγνώμον για τη ζωή του και έτσι μετά από κάποιο σημείο, μου μπήκε η ιδέα ότι μ'αρέσει να βοηθάω έναν άλλον άνθρωπο,να εκτιμάει καλύτερα τη ζωή και αυτά που κάνει και δεν μπορώ να κάνω εγώ. Έτσι πήγα και σπούδασα.
Πέρα από τη βιωματική μου εμπειρία, έχω και πάρα πολλά χρόνια που ασχολούμαι και είμαι στον χώρο. Έχω δουλέψει σε άλλα κέντρα, απλώς κάποια στιγμή επειδή είχα κάποιες δικές μου ιδέες, αποφάσισα να ανοίξω το δικό μου κέντρο. Ο τρόπος που δουλεύουμε είναι <κλεμμένος> από ένα κέντρο της Αμερικής. Ακολουθούμε μια μέθοδο των 12 βημάτων. Θα το έλεγα παντρεμένος με ψυχοθεραπευτική προσέγγιση. Φυσικά, πέρα από εμένα και ο κάθε εργαζόμενος εδώ μέσα πέρα από τα πτυχία του έχει και βιωματική εμπειρία.
Ποιος ο σκοπός του κέντρου απεξάρτησης Sotiros;
Ο σκοπός είναι να βοηθάμε ανθρώπους που δεν τα πάνε καλά με την ζωή. Οι δύο συνήθεις ομάδες ανθρώπων είναι τα άτομα με ειδικές ανάγκες και οι εθισμένοι, οπότε γι’ αυτό εστιάσαμε εκεί. Δεν μας ενδιαφέρει απλά ένας εθισμένος να απέχει από τη χρήση του, μας ενδιαφέρει να είναι γαλήνιος ,να έχει όρεξη για ζωή, να αποκτήσει όνειρα και γενικά να βάλει ποιότητα στην ζωή του. Αντίστοιχα, το ίδιο και με ένα άτομο με ειδικές ανάγκες, δεν μας ενδιαφέρει απλά να μην έχει αυτοκτονικούς ενδοιασμούς, μας ενδιαφέρει να ζει τη κάθε στιγμή, να ευχαριστιέται ,να έχει όρεξη και δίψα για τη ζωή.
Στην ουσία παίρνουμε έναν άνθρωπο από το μηδέν και το χτίζουμε πάλι. Όλοι οι άνθρωποι έχουν δυσκολία σε πολλούς τομείς της ζωής τους. Εμείς αναλαμβάνουμε εξ’ολοκλήρου και τον άνθρωπο μεμονωμένα, αλλά και όλη του την οικογένεια. Δεν είναι μόνο ο εθισμένος που πρέπει να κάνει αλλαγές αλλά και η οικογένεια που συνήθως έχει πάρα πολύ θυμό και παράπονα και εμείς με κάποιο τρόπο εξομαλύνουμε την όλη κατάσταση και βοηθάμε στις σχέσεις μεταξύ τους.
Μετά το πέρας του προγράμματος δεν τελειώνει η υποστήριξη. Συνεχίζουμε και υποστηρίζουμε όλους τους ανθρώπους .Δηλαδή, θα έχει τελειώσει η επιθυμία για χρήση αλλά θα υπάρχουν άλλα καθημερινά προβλήματα, όπως να βρουν δουλειά, ένα σύντροφο κ.α. και είμαστε εκεί να τους στηρίζουμε, να παρεμβαίνουμε όπου μπορούμε και να κάνουμε ό,τι μπορούμε για αυτούς, βάζοντας στόχους κάθε 3μηνο-6μηνο ή και μακρυπρόθεσμους . Αν δεν τους πετύχουμε το life coaching δεν σταματάει.
Ποια τα βήματα που ακολουθείτε;
Είναι ανάλογα τη κάθε περίπτωση. Λειτουργούμε βάση των αναγκών του κάθε ατόμου, δεν είναι όλοι το ίδιο αλλά και συνάμα είναι όλοι το ίδιο. Ξέρω ακούγεται οξύμωρο αλλά εδώ πέρα προσπαθούμε να εστιάσουμε στις ομοιότητες και όχι στις διαφορές . Ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός αλλά όλοι έχουν έναν κοινό παρανομαστή και ο κοινός παρανομαστής είναι ο εθισμός, άσχετα με ποιά μορφή βγαίνει στον καθένα. Ο εθισμός είναι η ίδια αρρώστια για όλους τους ανθρώπους. Βέβαια είναι μια εντατική και συμπυκνωμένη θεραπεία για να προλαβαίνουμε τους χρόνους και να μη κουράζει η παραμονή τους εδώ. Βασικά κάνουμε 2 group ψυχοθεραπείας και μια συνεδρία την ημέρα όλοι και ο ελεύθερος χρόνος ξεκινάει μετά τις 5μμ.
Πόσο διαρκεί ο χρόνος θεραπείας;
Πρώτα γίνεται μία αξιολόγηση, ένας σχεδιασμός πλάνων-στόχων να δούμε τι θέλει αυτός ο άνθρωπος και αναλόγως θα διαρκέσει το πρόγραμμα. Η αλήθεια είναι ότι και ο πιο δύσκολος χρήστης να έρθει με τα περισσότερα όνειρα-στόχους , πάνω από 6μήνες δεν θα κάτσει εδώ. Το λιγότερο είναι 3 μήνες αν είναι πρόθυμος κα συνεργάσιμος, γιατί όταν έρθει εδώ ο θεράπων ναι μεν θέλει να κόψει, αλλά δεν είναι και πλημμυρισμένος από προθυμία και συνεργασία, πρέπει εμείς να τον τονώσουμε και να τον ενδυναμώσουμε, ώστε να συνεχίσει τη θεραπεία ή να παραμείνει στο πρόγραμμα που ακολουθεί μέχρι να γίνει τελείως καλά.
Ποιές είναι οι δραστηριότητες που κάνετε;
Πηγαίνουμε για περίπατο εδώ γύρο, για πεζοπορία, ανεβαίνουμε εδώ στους λόφους, έχουμε ζωάκια-κατοικίδια που κάποιοι είναι υπεύθυνοι να τα φροντίζουν ,έχουμε κήπο, πηγαίνουμε για μπάνιο ,για καφέ, έχουμε χτιστή ψησταριά και κάθε Κυριακή ψήνουμε και τρώμε όλοι μαζί σε μεγάλο τραπέζι σαν οικογένεια, έχουμε τηλεόραση , playstation κ.α .Φυσικά, όλα αυτά βοηθούν στην κοινωνικοποίηση κάποιου. Ψυχικά, βοηθάνε τα group ψυχοθεραπείας πολύ αλλά όλες οι δραστηριότητες έχουν θεραπευτικό τρόπο .
Ποιες είναι οι αντιδράσεις συνήθως από το οικογενειακό περιβάλλον;
Ο εθισμένος έχει αναπτύξει πάρα πολύ τη χειριστικότητα του, την εκλογίκευση και τις μεθόδους να παραπλανεί τους γύρο του. Ο πρώτος που τη 'πληρώνει' είναι η οικογένειά του διότι τους λέει πάρα πολλά ψέματα και όπως και στον εαυτό του. Οι γονείς από την άλλη είναι πρόθυμοι να πιστέψουν όλα αυτά τα ψέματα (γτ βρίσκονται σε σύγχυση) ενώ ξέρουν μέσα τους ένα κομμάτι δεν θέλει να το δεχθεί και συνήθως νομίζουν ότι στηρίζουν τα παιδιά τους, ενώ στην ουσία στηρίζουν την αρρώστια τους με αυτά που κάνουν π.χ μία υπερπροστατευτική μητέρα νομίζει ότι προστατεύει το παιδί της, αλλά αυτό που κάνει προστατεύει την αρρώστια του παιδιού της.
Έχουν έρθει εθισμένοι που να είναι γονείς; Και ποιες οι αντιδράσεις όσο άφορα τα παιδιά τους;
Ναι, έχουν έρθει. Παίζει ρόλο και η ηλικία του παιδιού του καθενός. Αν το παιδί είναι μεγάλο δεν μπορεί να το κρύψει. Και να μη θέλει να το πει ο εθισμένος, το παιδί θα το έχει καταλάβει. Αν είναι μικρό, προσπαθούν με κάποιους τρόπους να μη το δείξουν και συνήθως τότε είναι που κινητοποιούνται και τρέχουν να προλάβουν, να κάνουν την θεραπεία, για να μην τους καταλάβει το παιδί αργότερα. Βέβαια, όλα είναι δίκοπο μαχαίρι για τον εθισμένο.
Δηλαδή, μπορεί να έρθει ένας πιτσιρικάς και να πει εγώ είμαι πολύ μικρός για να κόψω ή το αντίθετο. Άλλος μπορεί να πει έχω οικογένεια με παιδί που τους πλήγωσα, γιατί να προσπαθήσω;... Άλλος με μικρό παιδί να πει έχω περιθώριο ακόμα να κάνω χρήση, μέχρι να μεγαλώσει το παιδί. Στην ουσία την αρρώστια του ο καθένας τη χρησιμοποίει όπως τον συμφέρει , έτσι ώστε να συνεχίσει να κάνει χρήση.
Κάποια περιστατικά-εμπειρίες που σας ενθάρρυναν να συνεχίσετε και κάποια που σας αποθάρρυναν;
Ένα περιστατικό που μας ενθάρρυνε ήταν να μιλήσω με έναν άνθρωπο, ας πούμε το Σάββατο και μου έλεγε το πόσο δύσκολα είναι, ότι πίνει και ότι δεν αντέχει άλλο. Του λέω έλα να μπεις μέσα και σήμερα κι όλας ,αυτός πολύ ειλικρινής μου λέει ότι κοίταξε την Δευτέρα είναι να πάρω κάτι λεφτά από ένα επίδομα, οπότε όπως καταλαβαίνεις δεν μπορώ να μπω τώρα ,θα τα πιω αυτά τα λεφτά και θα μπω από τέλος της εβδομάδας.
Η μόνη συμβουλή που μπορούσα να του δώσω γιατί ήξερα ότι δεν μου έδινε άλλο χώρο και δεν υπήρχε περίπτωση να με ακούσει εφόσον περίμενε τα λεφτά ,του λέω να μην κάνει συνδυασμούς με άλλα φάρμακα και ο,τιδήποτε άλλο από τα κοκτέιλ τα οποία συνηθίζουν να κάνουν κάποιοι εθισμένοι. Τελοσπάντων, μετά από λίγες μέρες ,Τετάρτη πες ,τον παίρνω τηλέφωνο να δω σε τι κατάσταση είναι, αν του τελείωσαν τα λεφτά και το σηκώνει η μητέρα του και με πληροφορεί ότι απεβίωσε χτες το βράδυ. Δεν προλάβαμε αυτόν τον άνθρωπο για 2-3 ημέρες .Φυσικά, ήταν ένα πλήγμα και στεναχωρηθήκαμε που χάσαμε ένα γνωστό μας κι όλας από παιδί, αλλά αυτό μας ενθάρρυνε να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε για να τους προλαβαίνουμε.
Άλλο ένα περιστατικό ήταν που είχε έρθει ένα παιδί που από την χρόνια χρήση ναρκωτικών, λέγανε ότι δε θα επανέλθει γιατί είχε βλάβες, όντως είχε κινητικά προβλήματα ,ήταν πολύ απομονωμένος και τώρα πλέον είναι λειτουργικός ,ζει με την σύντροφό του ,κάνει 2 δουλειές και είναι πολύ εκδηλωτικός. Ένας άνθρωπος που λέγανε ότι είναι μη ανεπιστρεπτί η βλάβη του. Επιτύχαμε με το group therapy που κάναμε και τη στήριξη όλης της ομάδας , να αγαπήσει τον εαυτό του και τη ζωή.
Αυτό που μας αποθαρρύνει, κάτι που έγινε πρόσφατα κι όλας, είναι ότι μπορεί για ένα άτομο να έχουμε δώσει πάρα πολύ ενέργεια ,χρόνο και πολλές θυσίες και μέσα στην ημέρα να μην σχολάμε στις 5 η ώρα και να κοιμόμαστε εδώ οι σύμβουλοι για να τον στηρίζουμε κι άλλο και τελικά, κάποια στιγμή αυτός να σηκώνεται να φεύγει π.χ. στις 20μέρες.
Σε όλα τα περιστατικά θα υπάρξει η μέρα που θα θέλουνε να φύγουν, αλλά έχουμε τους τρόπους μας και το αποτρέπουμε αυτό (είναι η επιθυμία να κάνουν χρήση ) απλά κάποιοι δεν αφήνουν κάποιο παραθυράκι ανοιχτό και κλειδώνουν στο τέρμα, γιατί η αρρώστια τους είναι σε έξαρση και ό,τι και να τους πούμε, αυτοί θέλουν να φύγουν να πάνε να κάνουν χρήση. Συνήθως ,τα στάδια είναι : η εμμονή ,η παρόρμηση και ο καταναγκασμός . Εμείς προσπαθούμε την εμμονή να την καταπραΰνουμε. Αν γίνει παρόρμηση πλέον όμως δεν μπορούμε . Όταν είναι σε ένα κλειστό πλαίσιο και έχει γίνει εμμονή να φύγει, τότε το ένα γίνεται
Μέτα το άλλο αυτόματα και το σκέφτεται και καταναγκαστικά θα πάει να κάνει χρήση. Ορισμένοι τα παρατάνε πολύ εύκολα. Δεν έχουν προθυμία να προσπαθήσουν. Αν τους πεις ποιος θέλει να κόψει? όλοι θα πουν εγώ! Αν όμως πεις ποιος είναι διατεθειμένος να κάνει 5 πράγματα; Κανένας! και εδώ πρέπει να κάτσουν να γράψουν εργασίες , να κάνουν ψυχοθεραπεία ,να κάνουν groυp κόντρα, groυp μέχρι να θωρακιστούν, να μάθουν να διαχειρίζονται τα συναισθήματα τους ,τον εθισμό τους, με ποιον τρόπο τους στέλνει η αρρώστια τους να πάνε να κάνουν χρήση .
Ο εθισμένος επειδή χρειάζεται χρήματα για να κάνει χρήση μετά από ένα σημείο, πέφτει η συνείδηση του και κάνει τα πάντα για αυτό τον σκοπό. Οπότε κάνει ασχήμιες που δεν θέλει κ΄ ο ίδιος να τις κάνει (διαφέρει το τι θα κάνουν για τον σκοπό αυτό στα 2 φύλα) κ πονάει, γιατί δεν ήθελε να το κάνει, αλλά είναι αναγκασμένος να το κάνει .Μετά από κάποιο διάστημα μαζεύονται τόσες πολλές άσχημες εικόνες μέσα στο μυαλό του, που πάει και κάνει χρήση για να μην τις σκέφτεται (αυτά εμείς εδώ τα ονομάζουμε, συνέπειες χρήσης, γιατί δεν θα τα έκαναν αν δεν είχαν την ανάγκη της χρήσης ).Έτσι κι το σλόγκαν μας είναι : Δεν είμαστε υπεύθυνοι για την αρρώστια μας, αλλά είμαστε υπεύθυνοι για την ανάρρωση μας...
Υπάρχει επικοινωνία μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα; Κι αν ναι, μπορούν να ξαναμείνουν πάλι στο κέντρο;
Επικοινωνία μετά την θεραπεία υπάρχει για χρόνια με όλους,πέρα την υποστήριξη που αν δεν τη πετύχουμε με τους στόχους, δεν σταματάει το life coaching και πλέον μετά από ένα σημείο είμαστε και φίλοι. Φυσικά, έρχονται και στο κυριακάτικο τραπέζι ή να μείνουν πάλι εδώ μαζί μας. Όλοι μπορεί να δυσκολευτούν κάποια στιγμή ή σε ο,τιδήποτε αλλά οι πόρτες μας είναι πάντα ανοιχτές.
Πώς μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί σας;
Στο site http://sotiros.gr/
Κέντρο απεξάρτησης 12 βημάτων στο τηλ.2109760052
Στο facebook sotiros.gr και στο istagram sotiros.gr
Άρθρο: Μιχαέλα Ν.
Φωτογραφίες: Art&You team
